Nadzór nad danymi odnosi się do zasady, zgodnie z którą informacje cyfrowe podlegają prawu kraju, w którym są gromadzone lub przechowywane. Mimo że firma może być właścicielem danych, ich fizyczna lokalizacja przechowywania określa, który system prawny danego kraju ma nad nimi kontrolę.
Nadzór nad danymi jest częścią szerszego zestawu obaw dotyczących sposobu, w jaki dane są przesyłane i zarządzane globalnie, zwłaszcza że firmy coraz częściej korzystają z transgranicznych usług chmurowych. Zrozumienie tej koncepcji ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia zgodności z przepisami, zarządzania ryzykiem związanym z cyberbezpieczeństwem i utrzymania zaufania klientów.
Nadzór nad danymi zależy od wielu czynników, w tym:
Na przykład europejska firma, która przechowuje dane w Niemczech za pośrednictwem amerykańskiego dostawcy usług chmurowych, może nadal podlegać wymogom prawnym amerykańskich agencji, nawet jeśli dane te znajdują się fizycznie w Europie. Suwerenność to złożony i wielowymiarowy obszar ryzyka, który wymaga dokładnego planowania i fachowych wskazówek prawnych.
Nadzór nad danymi jest wzmacniany przez połączenie przepisów, strategii technicznych i umów biznesowych:
Ignorowanie praktycznego egzekwowania kontroli nad danymi może narazić firmy na poważne kary, zakłócenia operacyjne i utratę reputacji.
Suwerenność danych, miejsce przechowywania danych i lokalizacja danych to ściśle powiązane terminy, które odnoszą się do różnych aspektów zarządzania danymi za granicą:
Krótko mówiąc: Miejsce zamieszkania to przechowywanie, kontrola i prawo, a lokalizacja to obowiązkowe domowe przechowywanie i obsługa.
Suwerenność danych staje się filarem strategii cyberbezpieczeństwa z kilku powodów:
Poszanowanie zasad suwerenności to nie tylko kwestia zgodności z przepisami, ale także podstawowy element budowania odpornych, zaufanych programów cyberbezpieczeństwa.
Pomimo swego znaczenia zachowanie kontroli nad danymi stanowi znaczące przeszkody operacyjne:
Globalne firmy często znajdują się w sytuacji, w której dochodzi do naruszenia konkurencyjnych zobowiązań prawnych. Dostawca chmury musi spełniać żądania z jednej jurysdykcji, które mogą być sprzeczne z przepisami o ochronie danych innych firm. Poruszanie się po tych konfliktach wymaga zaawansowanych strategii prawnych i często środków lokalizacyjnych.
Rządy zagraniczne mogą prawnie zmusić dostęp do danych na mocy przepisów dotyczących bezpieczeństwa narodowego lub wymogów organów ścigania. Na przykład amerykańska ustawa CLOUD Act daje amerykańskim władzom prawo dostępu do danych przechowywanych za granicą przez amerykańskie firmy, co stwarza ryzyko nawet dla danych przechowywanych w „bezpiecznych” jurysdykcjach.
Wielu dostawców usług chmurowych dystrybuuje dane w wielu regionach ze względu na wydajność i nadmiarowość. Architektura ta utrudnia zagwarantowanie, że wszystkie kopie zbioru danych znajdują się w określonym kraju lub na określonej granicy prawnej, co powoduje powstanie warstw złożoności zgodności
Chmura stwarza zarówno możliwości, jak i zagrożenia dla suwerenności:
Aby zachować kontrolę w środowiskach chmurowych, organizacje powinny:
Organizacje starające się spełnić wymogi dotyczące sprawozdawczości w zakresie danych powinny opracować zintegrowane ramy zarządzania danymi, które obejmują:
Organizacje, które inwestują w architektury uwzględniające dług państw, nie tylko zmniejszą ryzyko prawne i związane ze zgodnością z przepisami, ale także będą pozycjonować się jako liderzy w odpowiedzialnym zarządzaniu danymi.