Maksymalna ochrona przy maksymalnej wartości

Złośliwe zagrożenia i potencjalne naruszenia bezpieczeństwa mogą pojawiać się bez przerwy. Sprawia to, że ochrona przed ransomware, phishingiem i ukierunkowanymi atakami staje się żmudna. Nadmiar incydentów i brak informacji o priorytecie każdego z nich utrudnia podejmowanie decyzji o kolejnych działaniach. Przywracanie prawidłowego stanu po naruszeniu bezpieczeństwa jest jeszcze bardziej pracochłonne.

Ochrona sieci, użytkowników, infrastruktury serwerów, obciążeń chmurowych i aplikacji w chmurze może w tempie wykładniczym stawać się coraz trudniejsza wraz z kolejnymi zmianami modeli operacyjnych. Szybki przebieg transformacji cyfrowej, rosnąca liczba pracowników zdalnych, szersze zastosowanie usług chmurowych, większa liczba podłączonych urządzeń i zanikająca granica sieci tylko zwiększają złożoność.

Zwiększające się wymagania co do prywatności danych, zgodności z przepisami i ubezpieczeń powodują konieczność wykonania odpowiednich protokołów bezpieczeństwa we właściwym czasie. Nie można jednak pozwolić, aby te wymagania ograniczały użytkowników lub wpływały na działalność biznesową. Osiągnięcie tej delikatnej równowagi może wydawać się niemożliwe.

Organizacje borykają się z rosnącą liczbą cyberataków na coraz dłuższą listę celów. Uzyskiwanie wiedzy o najbardziej podatnych obszarach, identyfikowanie zasobów i działań stwarzających największe ryzyko i określanie priorytetów działań w ramach migracji o największym wpływie wymaga stałego skupienia.

Dbanie o bezpieczeństwo IT obejmuje szeroki zakres obowiązków. Wymaga polegania na dziesiątkach odizolowanych rozwiązań, które usuwają pojedyncze problemy bez łączności, co może prowadzić do luk w zabezpieczeniach. Maksymalizacja efektywności i wydajności pomimo braku czasu, narzędzi i specjalistów może być wyczerpująca.